BalticWind.EU spytało liderów branży i kluczowych decydentów o ich ocenę osiągnięć minionego roku i prognozy na 2024. W dzisiejszym wywiadzie z serii “Baltic Sea Offshore Wind – 2024 Outlook” przedstawiamy opinię Dr Dennisa Kruse, Wiceprzewodniczącego Zarządu WAB.

Co było najważniejsze dla rozwoju morskiej energetyki wiatrowej w 2023 roku?

W połowie 2023 r. Rada Państw Morza Bałtyckiego spotkała się ponownie po raz pierwszy od dziewięciu lat z udziałem zaangażowanych ministrów spraw zagranicznych. Na spotkaniu w Wismarze podjęto decyzję o kontynuowaniu ekspansji morskiej energetyki wiatrowej na Morzu Bałtyckim w nadchodzących latach. We wspólnej deklaracji uczestniczące państwa zobowiązały się do realizacji ambitnych celów ekspansji morskiej energetyki wiatrowej na Morzu Bałtyckim. Moc morskiej energetyki wiatrowej na Morzu Bałtyckim ma zostać zwiększona siedmiokrotnie do 2030 roku. Aby osiągnąć ten cel, w połączeniu z innymi środkami, wszyscy dostawcy energii elektrycznej na Morzu Bałtyckim mają współpracować transgranicznie. Uzgodnione środki oferują ogromne możliwości tworzenia wartości w uczestniczących krajach.

Jakie są najważniejsze wyzwania dla rozwoju morskiej energetyki wiatrowej w 2024 roku?

Europejski przemysł morskiej energetyki wiatrowej musi zostać szybko rozwinięty, aby osiągnąć cele ekspansji. Obecnie dostępne moce produkcyjne i infrastruktura są dalece niewystarczające do osiągnięcia celów. W związku z tym wymagane jest obecnie wsparcie polityczne w celu budowania i rozszerzania zdolności produkcyjnych, aby zapobiec wąskim gardłom w dostawach. Ma to wpływ nie tylko na łańcuch dostaw, ale także na europejskie porty morskie. Rozbudowa portów jest kluczową kwestią dla osiągnięcia celów ekspansji.

Na czym związanym z morską energetyką wiatrową skupisz się szczególnie w 2024 roku?

Wodór jest ważnym czynnikiem w osiąganiu celów związanych z dekarbonizacją w sektorach energochłonnych. Niezbędna rozbudowa infrastruktury wodorowej oferuje wysoki potencjał wartości dodanej. Aby stworzyć odporne struktury, wymagana jest struktura wynagrodzeń dla zielonego wodoru, która wykracza poza zakres istniejących programów finansowania, aby stworzyć zachęty dla potencjalnych uczestników rynku i umożliwić jego rozwój. Do planowanego przyspieszenia działań związanych z wodorem potrzeba też dobrze wyszkolonych specjalistów. Odpowiednie programy szkoleniowe i dokształcające są już wymagane, aby zapobiec niedoborom personelu. Wodór jest słusznie określany jako kluczowa technologia dekarbonizacji. Wciąż jednak pozostaje wiele zadań do wykonania, aby umożliwić rozwój tej technologii na wymaganą skalę.