Rok Porozumienia Sektorowego na rzecz rozwoju morskiej energetyki wiatrowej w Polsce, osiągnięcia i dalsze plany – to temat panelu w ramach Konferencji Stron Porozumień Sektorowych, która odbyła się 22 listopada 2022 r. w Warszawie. 

Zawarte w 2021 r. Porozumienia Sektorowe OZE mają na celu podjęcie działań na rzecz zwiększania roli poszczególnych sektorów wytwarzania energii, zbudowania silnego rynku polskich technologii odnawialnych, a także wzmocnienia pozycji krajowych przedsiębiorstw w łańcuchu dostaw. Powyższe działania mają przyczynić się do zaakcentowania konkurencyjności polskiej gospodarki. Porozumienia Sektorowe obejmują morską energetykę wiatrową (MEW), biogaz i biometan oraz fotowoltaikę.

Od lipca 2020 r., a więc od momentu pierwszego listu intencyjnego, który został wówczas podpisany z przedstawicielami branży morskiej energetyki wiatrowej moc zainstalowana w OZE w Polsce wzrosła blisko dwukrotnie. To pokazuje jak wielki skok został dokonany w rozwoju OZE w naszym kraju – powiedział Pełnomocnik rządu ds. OZE Ireneusz Zyska podczas wystąpienia otwierającego konferencję.

 

Ireneusz Zyska, Sekretarz stanu, Pełnomocnik Rządu ds. Odnawialnych Źródeł Energii. Źródło: Ministerstwo Klimatu i Środowiska.

W ramach panelu dyskusyjnego dotyczącego MEW podsumowano dotychczasowe działania, nakreślono również dalsze plany. Panel podzielony został na 3 części.
W pierwszej koordynatorzy poszczególnych grup roboczych podsumowali pierwszy rok działalności Porozumienia Sektorowego MEW. W drugiej przedstawiono wnioski z raportu ,,Potencjał morskiej energetyki wiatrowej w Polsce” przygotowanego przez Polskie Stowarzyszenie Energetyki Wiatrowej. Ostatnia część poświęcona była prezentacji MEiN na temat Branżowych Centrów Umiejętności, po której dyskutowano nt. local content.

– Ostatni rok to czas pełen wyzwań. Najpierw świat mierzył się ze skutkami pandemii COVID 19. Następnie walczy ze skutkami kryzysu energetycznego wywołanego przez Rosję i jej agresji na Ukrainę. W tym trudnym i pełnym wyzwań czasie kluczową kwestią staje się zagadnienie bezpieczeństwa energetycznego i wzmocnienie suwerenności energetycznej. Nikogo z państwa nie muszę przekonywać, że w perspektywie długookresowej, to właśnie morska energetyka wiatrowa, może stać się szczepionką, która pozwoli nas uodpornić na kolejne kryzysy energetyczne – mówił moderator panelu Piotr Stępiński, Kierownik Zespołu ds. OZE w departamencie OZE Ministerstwa Klimatu i Środowiska.

Paneliści byli zgodni, że choć sektor jest młody, to przez 2 ostatnie lata wiele się udało. Bez silnych fundamentów jak przyjęcie dedykowanych przepisów i systemu wsparcia nie można było ruszyć dalej. Jak podkreślali, sam początek dialogu między emisariuszami nie był łatwy, jednak rozmowy idą w dobrym kierunku. Warto podkreślić, że polskie Porozumienie Sektorowe jest drugie w Europie, po brytyjskim, i mimo że dziś na polskim obszarze Bałtyku nie ma ani jednej turbiny to kierunek prac i rozwoju jest jasno określony.

Eksperci wiele miejsca poświęcili na analizę sektora rozwoju kadr i szkolnictwa, co uznali za jedną z kluczowych kwestii dla dalszego rozwoju offshore. – Mamy potencjał, żeby nasze kadry stanowiły trzon, nie tylko dla naszego sektora MEW, ale również dla pozostałych krajów nadbałtyckich – uważa prof. Sambor Guze, Prorektor ds. Kształcenia, Uniwersytetu Morskiego w Gdyni, Koordynator Grupy zajmującej się rozwojem kadr i system kształcenia – Dziś nasze kadry nie należą już do rynkowej grupy „Kopciuszka” – mówił.

Powstały różne konsorcja jak „Nauka dla morza”, które w dużej mierze jest skoncentrowane właśnie na współpracy między 8 uczelniami wyższymi na rzecz sektora. W ramach uczelni jest wiele działań, jak specjalizacje skupione na różnych obszarach sektora, powstają również nowe kierunki, studia podyplomowe, a także studia typu MBA – mówiła prof. Sylwia Mrozowska, Prorektor ds. współpracy i rozwoju Uniwersytetu Gdańskiego, Koordynator Grupy edukacja społeczna. Podkreślała również potrzebę stworzenia spójnego systemu szkolenia kadr, która następnie będzie szkoliła innych na zasadzie kaskadowej.

Aby wykorzystać w pełni potencjał polskiej myśli technologicznej offshore, niezbędne jest powstanie wiodącej myśli globalnej. Dzisiejsze technologie są związane z globalnymi łańcuchami dostaw, co ogranicza rozwój polskiego sektora offshore. To nowe gałęzie przemysłu, nowe dobrze płatne prace i szansa na zbudowanie przewagi konkurencji polskich przedsiębiorstw. Aby to osiągnąć, niezbędna jest konkretna agenda badawcza, składająca się z trzech faz: badań, eksploatacji, a na końcu do osiągnięcia konkretnej technologii, zwracali uwagę.

Istotną kwestią są Centra Technologii, w których będą zintegrowane badania dot. offshore, finansowane nie tylko z budżetu państwa, czy przez samorządy, ale też przez przemysł krajowy – uważa Włodzimierz Pomierny, Kierownik Projektu MEW, z Agencji Rozwoju Przemysłu, Koordynator Grupy dot. badań i rozwoju.

Eksperci w planach na najbliższy rok wskazali potrzebę określenia na nowo potencjału dostawców lokalnych. Poprzednio takiej analizy dokonano kilka lat temu.

Plany na najbliższe pół roku to bardziej efektywne zarządzanie procesem certyfikacji komponentów, aby ujednolicić wymagania jakościowe i zapewnić podstawowe narzędzia, jeżeli chodzi o finansowanie czy możliwość przestawienia produkcji. Przygotowana została też wielopłaszczyznowa strategia, w której podzielono najważniejsze wyzwania w obszary – ekonomiczny, technologiczny i legislacyjny.

Potrzebna jest kluczowa współpraca i próba stworzenia branżowych sektorowych ram kwalifikacji nie tylko dla szkół, ale i przy przekwalifikowaniu kadr – mówił Piotr Czopek, Dyrektor ds. regulacji, Polskiego Stowarzyszenia Energetyki Wiatrowej, Koordynator Grupy dot. współpracy interesariuszy i otoczenia regulacyjnego.

Zwracano także uwagę na potrzebę nowych regulacji prawnych, bardziej przyjaznych i dostosowanych do dzisiejszych realiów, wypracowaną z administracją rządową, a także włączenie w ten proces Ministerstwa Infrastruktury.