Z badań przeprowadzonych przez fińskie Ministerstwo Środowiska wynika, że najlepszym sposobem na promowanie rozwoju energii wiatrowej jest usprawnienie i określenie procedur regulacyjnych dotyczących produkcji energii wiatrowej zarówno na lądzie, jak i na morzu.

30 czerwca 2021 roku fiński resort środowiska przedstawił raport z badań dotyczących warunków rozwoju energetyki wiatrowej w kraju. Badanie dotyczyło trzech obszarów: procedur regulacyjnych dla rozwoju energetyki wiatrowej, opłacalności morskiej energetyki wiatrowej oraz koordynacji rozwoju energetyki wiatrowej i kontroli regionalnej.

W sprawozdaniu przedstawiono szereg konkretnych propozycji działań mających na celu usprawnienie procedur administracyjnych i intensyfikację dialogu zainteresowanych stron. Planowanie regionalne powinno szybciej reagować na rozwój technologiczny i powinno być bardziej spójne. Jeśli chodzi o ocenę oddziaływania na środowisko (OOŚ), w zaleceniach podkreślono potrzebę ustanowienia wspólnego podejścia do roli gminy w tej procedurze.

Zaleca się również dalsze wyjaśnienie roli i znaczeniu limitu wielkości 45 MW jako progu oddziaływania farmy wiatrowej w OOŚ. 14 grudnia 2018 r. fiński parlament zatwierdził nowelizację fińskiej ustawy o ocenach oddziaływania na środowisko (252/2017). Nowelizacja ta uprawnia do budowy farmy wiatrowej bez konieczności przeprowadzania oceny oddziaływania na środowisko (OOŚ), jeśli projekt składa się z nie więcej niż 10 turbin wiatrowych (WTG) lub mniej niż 45 MW. Eksperci zalecają zwiększenie tego limitu lub całkowite jego zniesienie.

Niejasna procedura regulacyjna dla fińskich wiatraków na morzu

Przydatny byłby opis etapów i warunków w procedurze regulacyjnej dotyczącej morskiej energetyki wiatrowej, ponieważ obecnie są one niejasne, zwłaszcza w fińskiej Wyłącznej Strefie Ekonomicznej. Zaleca się również zmianę ustawy w celu zapewnienia pierwszeństwa pierwszemu operatorowi przy przyznawaniu prawa do budowy, który otrzyma prawo do eksploatacji danego obszaru.

W opracowaniu przedstawiono zalecenia mające na celu poprawę rentowności morskiej energetyki wiatrowej. Eksperci zaproponowali obniżenie podatku od nieruchomości dla wiatraków na morzu tak, aby morskie farmy wiatrowe były neutralne podatkowo w porównaniu z lądowymi farmami wiatrowymi. Na obszarach morskich państwa należy również zadbać o przejrzystość w ustalaniu wysokości i określaniu wysokości czynszów za dzierżawę terenów pod energetykę wiatrową. Ponadto należy dokładniej zbadać możliwość wykorzystania gwarancji państwowej jako dodatkowej dla długoterminowych umów o zakup energii elektrycznej (ang. Power Purchase Agreement) dla średnich przedsiębiorstw lub jako gwarancji finansowania kredytów na projekty związane z morską energetyką wiatrową.

Obecnie energia wiatrowa jest skoncentrowana w zachodniej części Finlandii, dlatego też w celu zwiększenia regionalnej dystrybucji energetyki wiatrowej, badanie dotyczyło koordynacji rozwoju energetyki wiatrowej i kontroli regionalnej Badanie wykazało, że w niektórych regionach znalezienie rozwiązań umożliwiających koordynację rozwoju tego sektora może stanowić wyzwanie.

Siły zbrojne wydały pozytywną opinię dla 11 214 turbin wiatrowych, z których ponad 1 350 może zostać zbudowanych we wschodniej Finlandii. Potencjał ten pozostaje jednak obecnie niewykorzystany. W ramach ogólnej analizy energetyki wiatrowej i kontroli regionalnej, w opracowaniu zbadano również procedurę konsultacyjną Sił Zbrojnych. Obecnie procedura konsultacyjna nie jest oparta na ustawie o kontroli regionalnej, ale pozytywna opinia jest warunkiem koniecznym do budowy elektrowni wiatrowych. Jako ważny środek usprawniający proponuje się, aby opinia Sił Obronnych była wymagana z mocy prawa na początkowym etapie projektów dotyczących energetyki wiatrowej.