Raport dotyczy tła geologicznego i sejsmiczności potencjalnego obszaru farmy wiatrowej, 7-kształtnego wielokąta obramowanego u wybrzeży zachodniej Saaremaa, około 10-40 km od półwyspu Sõrve. Na potrzeby niniejszego raportu nie przeprowadzono żadnych szczegółowych badań geologicznych/geofizycznych. Wszystkie przedstawione opisy i wnioski dotyczące tła geologicznego opierają się na interpretacjach dwóch wcześniejszych zestawów danych sejsmo-akustycznych / wielowiązkowych dostępnych z tego obszaru:
1) szwedzko-estońskie badania airgunem (250-500 Hz) warstw podłoża skalnego w środkowej części Morza Bałtyckiego z początku lat 90-tych XX wieku oraz,
2) zestaw danych mapowania dna morskiego zebrany w latach 2017-2024 przez Estońską Administrację Morską przy użyciu sonaru wielowiązkowego i przetwornika sejsmo-akustycznego typu chirp (2-9 kHz).
Głębokość morza wynosi 12-45 m z dwoma różnymi ustawieniami geologicznymi: płytkie obszary morskie do 30 m reprezentują wyższe płaty wapiennego płaskowyżu; głębszy obszar morski powyżej 30 m znajduje się nad obszarem depresji zbocza skalnego w postaci pojedynczych głębokich dolin, które zostały wyrzeźbione w gliniastych, łatwo erodowalnych wapieniach etapów Kuressaare, Kaugatuma i Ohessaare. Głębokość podłoża skalnego waha się od 25-30 m do 40-60 m poniżej poziomu morza w obrębie wapiennego płaskowyżu i części depresji na obszarze farmy wiatrowej.
Region Estonii jest stabilny geologicznie i tylko w niewielkim stopniu aktywny sejsmicznie. Typowe jest sporadyczne występowanie trzęsień ziemi o mniejszej sile (< 3). Wyzwaniem jest kompleksowe zrozumienie sejsmiczności w takim obszarze o niskiej aktywności.
