Komisja Europejska przedstawi pakiet regulacji “fit for 55%” jeszcze tego lata. Zgodnie z najnowszą agendą prac Komisji przyjęcie pakietu jest zaplanowane na 14 lipca br. Propozycje zmian szeregu dyrektyw i rozporządzeń mają zapewnić Unii ramy prawne dla osiągnięcia zwiększonego do 55% celu redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2030 roku, jak również neutralności klimatycznej do 2050 roku.

BalticWind.EU zapoznał się z wyciekiem propozycji zmian dyrektywy o odnawialnych źródłach energii (REDIII). Przede wszystkim, jako jeden z głównych elementów pakietu „fit for 55%”, dyrektywa ma zwiększyć cel OZE na 2030 i wskazać w jaki sposób będzie realizowany. Na podstawie tzw. oceny skutków zwiększenia celu redukcyjnego, którą Komisja Europejska opublikowała we wrześniu 2020 roku, najprawdopodobniej ogólnounijny cel OZE zostanie zwiększony z obecnych 32% do 38-40%. Co jeszcze wiemy na podstawie raportu REDIII?

Rola morskiej energetyki wiatrowej

Źródła energii odnawialnej na morzach, obejmując przede wszystkim energetykę wiatrową, są wymieniane jako te, które przynoszą szczególnie pozytywne korzyści ekonomiczne, środowiskowe i społeczne w celu zmniejszenia zależności od importu i zabezpieczenia systemu energetycznego UE. Nowe ramy prawne wspierające morskie OZE w znacznym stopniu mają przyczynić się do technologicznej i przemysłowej przewagi UE, a także do tworzenia miejsc pracy i wzrostu gospodarczego.

Wspólne planowanie i współpraca w obrębie każdego basenu morskiego w UE jest kluczem do sukcesu.

Na podstawie opublikowanej wersji dokumentu widać, że morskie źródła odnawialne, w szczególności energia wiatrowa, mają odegrać kluczową rolę w osiągnięciu celu OZE na rok 2030. W celu uwolnienia pełnego potencjału basenów morskich UE Komisja planuje:

  • wzmocnienie wspólnego planowania dla każdego basenu morskiego, w tym wyznaczenie i realizacja celów dla każdego basenu morskiego. Państwa członkowskie będą musiały wspólnie określić jaki potencjał OZE dla każdego morza będzie realizowany, a także wskazać w jaki sposób będą współpracować w tym zakresie. Takie plany będą miały wskazać cel dla każdego morza do 2050 roku, z uwzględnieniem kamieni milowych na lata 2030 i 2040,
  • uproszczenie obsługi w zakresie wydawania pozwoleń dla każdego basenu morskiego, co ma pomóc realizować wspólne, transgraniczne projekty OZE na morzach,
  • wspieranie wspólnych projektów OZE (lądowych oraz morskich) poprzez wyznaczenie okresu (prawdopodobnie w ciągu 3 lat od wejścia w życie dyrektywy), w którym każde państwo członkowskie ustanowi co najmniej jeden wspólny (pilotażowy) projekt z jednym lub kilkoma innymi państwami w zakresie produkcji energii odnawialnej. Opcja ta może zostać wzmocniona, jeśli KE zgodzi się zaproponować obowiązkowe częściowe otwarcie systemów wsparcia – co wraz z szerszym wykorzystaniem unijnego mechanizmu finansowania energii odnawialnej jest postrzegane jako wysoce efektywne, choć jak przyznaje KE prawdopodobnie nie do zaakceptowania z politycznego punktu widzenia.

Proces przygotowania przez Komisję Europejską rewizji dyrektywy OZE nadal trwazatem ostatecznie przyjęta propozycja może jeszcze ulec zmianie. Powyższe propozycje są jednak spójne z podejściem prezentowanym dotychczas przez KE w trakcie konsultacji społecznych pakietu “fit for 55%”, a także głównych strategii przyjętych w ubiegłym roku – w szczególności przyjętej 19 listopada 2020 r. “Strategii UE na rzecz energii z morskich źródeł odnawialnych”.