Niemieckie Stowarzyszenie Przemysłu Energetycznego i Wodnego (BDEW) opublikowało dziś badanie dotyczące dalszej eksploatacji i ponownego wykorzystania morskich farm wiatrowych oraz systemów przyłączenia do sieci. Raport został zlecony przez BDEW, a przygotowany przez Instytut Fraunhofera ds. Systemów Energetyki Wiatrowej IWES we współpracy z operatorami morskich farm wiatrowych i operatorami sieci przesyłowych. Analizuje on opcje dalszej eksploatacji i ponownego wykorzystania tych farm.

Pozwolenia na eksploatację pierwszych dużych morskich farm wiatrowych w Niemczech wygasają około roku 2040. Bez dodatkowych regulacji, instalacje musiałyby zostać zdemontowane po 25 latach eksploatacji, nawet jeśli ich dalsze działanie byłoby technicznie, ekonomicznie i prawnie możliwe (zgodnie z białą księgą BDEW 2024). Taki stan rzeczy budzi wątpliwości z perspektywy zrównoważonego rozwoju, w tym wpływu na ekosystem morski. Pod względem efektywności kosztowej i wykonalności, przejście do kolejnych farm wiatrowych jest szczególnie trudne, ponieważ w istniejących klastrach na Morzu Północnym często wiele farm o różnych terminach eksploatacji jest podłączonych do wspólnego systemu przyłączenia do sieci. Ponadto istniejące farmy mają być w przyszłości połączone w większe obszary z przyłączami o mocy 2 GW, co wymaga koordynacji w zakresie okresów eksploatacji, demontażu i budowy.

W związku z tym, badanie Fraunhofera IWES przeanalizowało różne scenariusze dalszej eksploatacji i ponownego wykorzystania, od bezpośredniego, nieskoordynowanego demontażu i budowy, po skoordynowane formy dalszego działania, a następnie demontażu i budowy. Badanie obejmowało takie czynniki jak: koszty operacyjne i inwestycyjne, wskaźniki awaryjności, czasy demontażu i przestoju oraz dostępność statków i łańcuchów dostaw.

Wyniki badania pokazują, że skoordynowane wydłużenie eksploatacji instalacji do 35 lat, a następnie demontaż i budowa nowych, może zwiększyć produkcję energii elektrycznej w klastrze, a jednocześnie obniżyć ogólne koszty dla gospodarki w porównaniu ze scenariuszem, w którym farmy są bezpośrednio demontowane i zastępowane po 25 latach. Co więcej, scenariusze ze skoordynowanym wydłużeniem eksploatacji stawiają umiarkowane wymagania łańcuchom dostaw i długoterminowo prowadzą do mniejszego obciążenia ekosystemu.

„Badanie pokazuje, że skoordynowane wydłużenie eksploatacji morskich farm wiatrowych i systemów przyłączeniowych może przynieść znaczące korzyści dla efektywności kosztowej i bilansu środowiskowego w rozwoju energetyki wiatrowej na morzu”, mówi Kerstin Andreae, prezes zarządu BDEW. „Kluczowe jest, aby operatorzy otrzymali jak najwcześniej pewność planowania, aby mogli odpowiednio dostosować strategie operacyjne i konserwacyjne oraz zająć się rosnącą podatnością na awarie wraz z wiekiem instalacji. Im wcześniej będzie można przygotować dalszą eksploatację, tym bardziej efektywnie będzie można ją umożliwić.”

„Dlatego rząd federalny powinien zająć się tym tematem w ramach kolejnej aktualizacji planu rozwoju obszarów morskich i stworzyć odpowiednie ramy regulacyjne w ramach planowanych reform ustawy o energetyce wiatrowej na morzu (WindSeeG) oraz ustawy o gospodarce energetycznej (EnWG). Obejmuje to dostosowany system odszkodowań w energetyce wiatrowej na morzu, a także odpowiednie przepisy regulujące możliwość dalszej eksploatacji morskich systemów przyłączeniowych należących do operatorów sieci przesyłowych.”

Wyniki badania można znaleźć tutaj.

Źródło; BDEW