Raport Carbon Trust Floating Wind Joint Industry Project (JIP) analizuje możliwości techniczne i wyzwania związane z optymalizacją przemysłu pływających morskich elektrowni wiatrowych w miarę zbliżania się realizacji farm komercyjnych.

Nowy raport analizuje techniczne możliwości i wyzwania, jakie stoją przed sektorem pływającej morskiej energetyki wiatrowej, w miarę jak zmierza on w kierunku farm komercyjnych. Ustalenia te są wynikiem najnowszych prac podjętych w ramach Floating Wind Joint Industry Project (JIP), wiodącego na świecie wspólnego programu badawczo-rozwojowego w zakresie pływających elektrowni wiatrowych, zarządzanego przez Carbon Trust.

Według raportu, pomimo opóźnień związanych z Covid-19, branża oczekuje, że moc zainstalowana w morskich farm wiatrowych wzrośnie z 74MW w momencie wydania tego raportu do 126MW do końca 2021 roku, wraz z ukończeniem budowy największej jak dotąd pływającej morskiej farmy wiatrowej w Kincardine w Szkocji.

Skumulowany globalny rozwój pływającej morskiej energii wiatrowej – Projekt wspólnego przedsięwzięcia dla pływającej energii wiatrowej – Faza III

Wiele krajów rozważa zastosowanie pływających elektrowni wiatrowych, ponieważ otwierają one nowe obszary o dużej wietrzności, które nie są odpowiednie dla instalacji stacjonarnych farm ze względu na duże głębokości. Jednakże, jak wskazano w raporcie, branża stoi w obliczu wyzwań, które należy podjąć, aby zmaksymalizować wydajność pływających morskich farm wiatrowych na skalę komercyjną. Należą do nich:

  • Konserwacja z użyciem dźwigu ciężkiego: komercyjne pływające morskie farmy wiatrowe będą prawdopodobnie instalowane na głębszych wodach, gdzie konwencjonalne statki typu jack-up nie będą opłacalną opcją Do tego dochodzi względny ruch turbiny w stosunku do pływającego statku serwisowego, co stanowi kluczowe ryzyko, które należy ograniczyć.
  • Holowanie w stronę portu: niezbędne są lepsze rozwiązania w zakresie bezpiecznego rozłączania farmy i zachowywania wszystkich połączeń podczas powrotu turbiny do portu. W rapocie przedstawiono zalecenia w zależności od konstrukcji platformy turbiny i odległości od portu.
  • Cumowanie w trudnych warunkach: zarówno bardzo głębokie, jak i bardzo płytkie wody stanowią nieodłączne wyzwanie dla zakotwiczenia (instalacji) pływających morskich platform wiatrowych, począwszy od wyboru najbardziej efektywnego kosztowo systemu cumowniczego, a skończywszy na łagodzeniu silnych dynamicznych ruchów fal występujących na płytszych wodach.

Raport podsumowujący Fazę III badań przedstawia te wyzwania i podsumowuje rozwiązania, które pojawiły się w ramach projektów realizowanych w Fazie III oraz konkursu technologicznego zarządzanego przez Carbon Trust i JIP Floating Wind.

Ustalenia te pojawiają się w momencie, gdy sektor morskiej morskiej energii wiatrowej jest gotowy do zwiększenia skali technologi floating. Udział branży w JIP Floating Wind również wzrósł, ponieważ bp i Tohoku Electric Power Co., Inc. dołączyły ostatnio do programu do grona 15 członków: EDF Renouvelables, EnBW, Equinor, Kyuden Mirai Energy, Ocean Winds, Ørsted, Parkwind, RWE, ScottishPower Renewables, Shell, SSE Renewables, TEPCO, TotalEnergies, Vattenfall i Wpd.

“Seria projektów pilotażowych i demonstracyjnych pomogła udowodnić techniczną wykonalność pływającej morskiej energetyki wiatrowej. Kilka rządów krajowych ogłosiło wsparcie dla przed- i wczesnego komercyjnego wdrażania pływającej morskiej energetyki wiatrowej. Głównym wyzwaniem dla branży jest obecnie komercjalizacja – mówi Sam Strivens, menedżer programu Floating Offshore Wind w Carbon Trust.

– Jak widzieliśmy w przypadku tradycyjnej morskiej energetyki wiatrowej, nasze programy badawczo-rozwojowe prowadzone we współpracy z przemysłem przyniosły znaczne obniżenie kosztów i usunęły ryzyko z technologii offshore wind, co jej przyspieszyło komercjalizację. Od 2016 roku JIP Floating Wind zajmuje się krytycznymi potrzebami sektora, a ponieważ witamy dwóch nowych partnerów, jesteśmy przekonani, że wspólnie możemy zapewnić takie samo oddziaływanie dla sektora pływającej morskiej energetyki wiatrowej – wyjaśnia.

Źródło: A Carbon Trust