Obecnie w Niemczech trwają prace nad projektem ustawy o energetyce wiatrowej na morzu (WindSeeG). Federalne Stowarzyszenie Operatorów Farm Wiatrowych Offshore (BWO) przedłożyło Federalnemu Ministerstwu Gospodarki i Ochrony Klimatu uwagi i zalecenia dotyczące działań w celu przyspieszenia rozwoju morskiej energetyki wiatrowej.

Dyrektor Zarządzający BWO Stefan Thimm wskazał w komentarzu, że w projekcie widoczna jest wola przyspieszenia ekspansji offshore wind w Niemczech. Przedstawiono zmiany uwzględniające prawne umocowanie nowych celów ekspansji offshore wind, priorytetowe traktowanie morskiej energii wiatrowej w morskim planowaniu przestrzennym, skrócenie procedu, krótkoterminowe przetargi na dodatkowe obszary rozwoju offshore wind oraz reorganizację zadań i obowiązków w urzędach i ministerstwach. Thimm wskazał, że BWO ma uwagi i obawy co do kształtu m.in. aukcji dla offshore wind. Przekonuje, że nie tylko ze względu na obecną sytuację polityczną należy za wszelką cenę unikać dalszego wzrostu kosztów energii dla przemysłu i gospodarstw domowych. Aby nie tracić zbyt wiele czasu, zasady przeprowadzania przetargów dla obszarów, które nie zostały objęte wstępnymi pomiarami centralnymi, powinny zostać określone w rozporządzeniu upoważniającym do ich przeprowadzania wraz z nowelizacją.

Jeśli chodzi o porozumienie zawarte w umowie koalicyjnej, aby „usunąć wszelkie przeszkody i przeszkody w ekspansji energetyki odnawialnej”, projekt ustawy WindSeeG nie realizuje tego zamiaru w zupełności. BWO wskazuje, że istnieje potrzeba optymalizacji, zwłaszcza w zakresie proponowanych terminów dla  projektów offshore wind i kar pieniężnych za projekty w pierwszej i drugiej fazie przetargowej.

Jak czytamy w uwagach, BWO z zadowoleniem przyjmuje fakt, że nowe cele ekspansji zawarte w umowie koalicyjnej (30 GW do 2030 roku) są wspierane w projekcie ustawy.  Ustawa zakłada, że wolumen aukcji dla offshore wind powinien wynosić od 6-7 GW w 2023 roku, 5-6 GW w latach 2024-2026 i do 4 GW od 2027 roku.

Powinno być wprowadzona rekompensata z tytułu ryzyka inflacyjnego w związku z kontraktami różnicowymi. Jeżeli nastąpi znaczny wzrost cen wymaganych składników, uczestnicy kontraktu CFD nie mogą tego zrekompensować wyższymi przychodami rynkowymi. Z tego powodu indeksowanie w kontraktach różnicowych za granicą (np. Francja, Wielka Brytania) jest powszechną praktyką. Istnieje ryzyko „inwestycji osieroconej” i prawdopodobieństwo realizacji projektów może się zmniejszyć. W związku z tym wahania na rynkach surowców dla stali i miedzi między przyznaniem kontraktu a datą przyłączenia do sieci powinny być kompensowane indeksacją. Zwłaszcza na tle ostatnich wydarzeń takie indeksowanie znacznie zwiększyłoby prawdopodobieństwo realizacji projektów.

Recykling to ważna kwestia w offshore wind – wskazuje BWO. Nie nadaje się jednak jako kryterium różnicujące w aukcjach.

Wszystkie uwagi BWO do ustawy oraz wyjaśniania można zobaczyć TUTAJ (w języku niemieckim).

Źródło: BWO