Europejska branża energetyki wiatrowej musi zwolnić tempo w dążeniu do dalszego obniżania kosztów energii (LCOE) i ograniczyć budowę większych turbin. Tak przynajmniej uważa K2 Management, wiodąca firma konsultingowa w zakresie inżynierii OZE i zarządzania projektami, która jest zdania, że jeśli nie uda się powstrzymać nieubłaganego dążenia do obniżania kosztów energii odnawialnej, ambitne cele w zakresie energetyki wiatrowej wyznaczone przez rządy europejskie nie zostaną osiągnięte.

Zarząd K2 uważa, że konsolidując portfele produktów i koncentrując się na badaniach i rozwoju, a nie tylko na zwiększaniu mocy produkcyjnych turbin, producenci turbin mogą zacząć powstrzymywać duże straty, jakie ponoszą w związku ze znaczną inflacją cen surowców i materiałów oraz utrudnieniami w harmonogramie prac rozwojowych, które uniemożliwiają płynną i spójną realizację zamówień.

Straty takie dotkliwie odczuła zarówno firma Siemens Gamesa Renewable Energy, która w pierwszej połowie roku obrotowego odnotowała straty przekraczające 600 mln euro, jak i Vestas, która w pierwszym kwartale 2022 roku odnotowała stratę operacyjną w wysokości 894 mln euro.

“Jest oczywiste, że mamy do czynienia z fundamentalną nierównowagą ekonomiczną, skoro w jednej z najszybciej rozwijających się branż na świecie, która w tym dziesięcioleciu ma ogromne cele rozwojowe, jej kluczowi producenci ponoszą tak ogromne straty” – powiedział Will Sheard, Dyrektor ds. Analiz i Due Diligence, K2 Management.

“Jest to bez wątpienia wyzwanie o wielu aspektach, zaostrzone przez obecną sytuację makroekonomiczną. Jednak dla przemysłu wiatrowego – i ogólnie dla transformacji energetycznej – najlepszym rozwiązaniem może być zdjęcie nogi z gazu przez producentów turbin, jeśli chodzi o wprowadzanie innowacji, i po prostu praca nad dostarczeniem niewielkiego portfolio podstawowych produktów, w dużej liczbie, aby pomóc deweloperom w osiągnięciu tych dużych celów w zakresie wydajności.”

“Producenci OEM turbin sami stwierdzili, że nieustanne, trwające dekadę dążenie do obniżenia LCOE energii wiatrowej staje się nie do utrzymania. Ponieważ LCOE dla energetyki wiatrowej jest obecnie na bardzo konkurencyjnym poziomie, producenci OEM turbin mają szansę ograniczyć swoje ambicje w zakresie nowych, coraz bardziej wydajnych urządzeń i ustandaryzować offshore na poziomie maszyn o mocy 15-16 MW.

W szerszym ujęciu, ciągły nacisk na większe turbiny może również przyczynić się do zakłócenia bardziej uporządkowanych metod nabywania turbin przez deweloperów, ponieważ wielu z nich zmaga się z pytaniem, czy “grać” i budować projekty z wykorzystaniem obecnie dostępnych turbin, czy też poczekać, aż producenci OEM turbin wypuszczą w przyszłości większe, bardziej wydajne maszyny.

“Rządy nie mogą wprowadzić przepisów zmuszających naszą branżę do skoncentrowania się na realizacji projektów – a w rzeczywistości wiele z ich polityk skierowało nas na obecną ścieżkę – więc to do nas, jako branży, należy wspólne uzgodnienie rodzaju maszyn, które będą dostępne w oknie rozwoju do 2030 roku. Brzmi to drastycznie, ale od takich działań może zależeć długowieczność naszych kluczowych partnerów produkcyjnych.”

Źródło: K2 Management