6 września okazał się przełomowy dla Morza Bałtyckiego, gdyż w tym dniu oficjalnie zainaugurowano projekt morskiej farmy wiatrowej Kriegers Flak o mocy 604 MW. Niemiecki producent stali Dillinger pochwalił się, że to on dostarczył 45 tys. ton blachy grubej niezbędnej do budowy monopali, które zostały wykorzystane w projekcie Kriegers Flak.
Popularny projekt Kriegers Flak to system morskich elektrowni wiatrowych na Morzu Bałtyckim, składający się z trzech farm wiatrowych. Każda z nich jest zlokalizowana w wyłącznych strefach ekonomicznych (EEZ) Danii, Szwecji i Niemiec, o łącznej powierzchni 132 m2. Duńska farma Kriegers Flak jest zlokalizowana w odległości od 15 do 40 km od duńskiego wybrzeża, niemiecka farma Baltic 2 działa od 2015 roku, natomiast szwedzka część projektu jest jeszcze w fazie planowania.
Kriegers Flak jest największą jak dotąd farmą morską w Danii. Składają się na nią 72 turbiny wiatrowe, które dostarczają energię do 600 tys. gospodarstw domowych. Farma wiatrowa zajmuje powierzchnię 132 km2 i obejmuje około 170 kilometrów kabli podwodnych.
Stal Dillingera wspiera duńską transformację energetyczną
W projekcie postawiono na 72 turbiny typu Siemens Gamesa SWT-8.4-167 o wysokości 188 m. Zostały posadowione są na fundamentach monopalowych. Każdy monopal waży ok. 800 ton. Dla tych monopalowych konstrukcji fundamentowych, firma Dillinger dostarczyła około 45 tys. t blach grubych o grubości od 45 do 94 mm – czytamy w komunikacie producenta.
Stal jest podstawowym materiałem wykorzystywanym przy budowie morskich farm wiatrowych. Nowoczesne turbiny wiatrowe składają się niemal wyłącznie ze stali, a bez zaawansowanych komponentów stalowych ich budowa – zwłaszcza na morzu – byłaby wręcz niewyobrażalna. Większość turbin wiatrowych w Europie jest zbudowana na bazie stali Dillingera np. W farmach wiatrowych na Morzu Północnym i Bałtyckim jak Westermost Rough, Gode Wind czy EnBW Baltic 2.
Dillinger kontynuuje strategiczne partnerstwo z Wydziałem Materiałoznawstwa i Inżynierii na Saarland University oraz Steinbeis Research Center for Materials Science (MECS). Firma angażuje się w projekty badawcze na temat mikrostruktury stali oraz sposobów jej wzmocnienia. Jest to kluczowe dla firmy, gdyż stal stosowana w morskiej energetyce wiatrowej musi przez dziesięciolecia wytrzymywać ekstremalne warunki pogodowe, takie jak burze, przy jednoczesnym zapewnieniu bezpiecznej eksploatacji.
Źródło: Vattenfall, Dillinger