Polski operator sieci elektroenergetycznych (PSE) przedstawił plan rozwoju systemu przesyłowego do 2032 roku. Morska energetyka wiatrowa jest jednym z kluczowych obszarów transformacji systemu. W ślad za tym idą inwestycje w infrastrukturę do wyprowadzenia mocy z Bałtyku i przesyłu na południe Polski.
„Plan rozwoju w zakresie zaspokojenia obecnego i przyszłego zapotrzebowania na energię elektryczną” na lata 2023-2032 został uzgodniony z prezesem URE. Dokument wskazuje, iż główne inwestycje, które planują PSE mają na celu wsparcie m.in. rządowego planu budowy morskich farm wiatrowych na Bałtyku.
Jak wskazuje prezes PSE, Eryk Kłossowski – „Plan przynosi pierwszą dużą rewolucję technologiczną zgodną z wzorcami pochodzącymi z bardzo rozwiniętych systemów elektroenergetycznych z dużym udziałem OZE w miksie wytwórczym – jest nią budowa linii HVDC łączącej 2 wyraźnie zarysowujące się obszary Polski – północ i południe. Celem tej inwestycji jest umożliwienie przesłania wymaganych przez zlokalizowany na południu Polski przemysł energii wytworzonej w lądowych i morskich źródłach wiatrowych zgromadzonych na północy”.
Wskazany przez PSE łączny potencjał produkcyjny różnych rodzajów OZE oznacza możliwość produkcji ponad 100 TWh rocznie energii odnawialnej w perspektywie roku 2030, co istotnie przekroczy 50% zapotrzebowania na energię elektryczną netto w Polsce biorąc pod uwagę obecne prognozy i stanowi znacznie więcej niż poziomy zakładane w krajowych dokumentach strategicznych.
Polskie Sieci Elektroenergetyczne wskazują, że dotychczas (wg. stanu na koniec 2021) zawarto umowy na 8,389 GW z morskich farm wiatrowych o przyłączenie do sieci przesyłowej. Zaś na podstawie wartości określonej w ustawie o wsparciu morskich elektrowni wiatrowych, w perspektywie 10 najbliższych lat w KSE ma powstać 10,9 GW morskich elektorowi wiatrowych o potencjale produkcyjnym rzędu 40 TWh.
Przyjęto następujące moce morskich elektrowni wiatrowych w 2032 roku: Stacja Krzemienica (rejon Stacji Słupsk) – 4,422 GW, Stacja Choczewo – 5,039 GW i Stacja Słupsk – 1,440 GW.
Dokument zawiera szczegółową listę realizowanych i planowanych inwestycji w zakresie rozbudowy i modernizacji sieci przesyłowej w celu wyprowadzenie mocy z morskich farm wiatrowych oraz przesyłania energii elektrycznej w kierunku północ – południe.
Przeprowadzone analizy obejmują także morskie sieci hybrydowe. Jak podkreślają PSE – preferowany w ramach europejskiej strategii energetycznej rozwój połączeń transgranicznych oraz morskiej energetyki wiatrowej skutkuje koncepcjami rozwiązań hybrydowych, łączących funkcjonalności wyprowadzania mocy z morskich elektrowni wiatrowych oraz morskich połączeń transgranicznych. Są to inwestycje wysoce kapitałochłonne, co skutkuje trudnościami w osiąganiu wymaganych wskaźników efektywności ekonomicznej. Jednak możliwa jest redukcja nakładów wraz z prawdopodobnym rozwojem aparatury łączeniowej i techniki zabezpieczeniowej prądu stałego, który pozwoli na budowę „węzłów prądu stałego” i zredukuje liczbę potrzebnych konwerterów. Można zakładać, że połączenia hybrydowe mogą osiągać wymaganą efektywność ekonomiczną w przypadku znacznych odległości pomiędzy lokalizacją morskiej farmy wiatrowej, a lądową stacją elektroenergetyczną lub wysokiej rentowności połączenia międzystrefowego samego w sobie. W kolejnych edycjach planu rozwoju sieci przesyłowej będą uwzględniane kolejne prace analityczne nad projektowaniem i oceną zasadności połączeń hybrydowych realizowane z udziałem PSE.
Plan Rozwoju Systemu Przesyłowego 2023-2032: https://www.pse.pl/documents/20182/291785a3-7832-4cb6-a5ae-971d29024b82
Źródło: Polskie Sieci Elektroenergetyczne