Europejska Sieć Operatorów Elektroenergetycznych Systemów Przesyłowych (ENTSO-E) opublikowała unijne plany rozwoju sieci offshore (EU Offshore Network Development Plans ONDP). Plany ONDP są pierwszym kompleksowym transgranicznym przeglądem istniejącej przepustowości sieci morskich i przyszłych wymagań dotyczących sieci morskich na poziomie basenu morskiego. Pomogą one przyspieszyć rozwój morskiej energetyki wiatrowej i ułatwią wdrażanie innowacyjnych rozwiązań sieciowych w celu zintegrowania morskiej energetyki wiatrowej z europejskim systemem energetycznym.

Prezes WindEurope Giles Dickson i wiceprzewodniczący WindEurope Alfredo Parres wzięli udział w inauguracji europejskich planów rozwoju sieci offshore ONDP. ONDP powstają w oparciu o plan działania Komisji Europejskiej w zakresie sieci elektroenergetycznych EU Grid Action Plan, obejmujący 14 natychmiastowych środków mających na celu modernizację europejskiej sieci elektroenergetycznej i przygotowanie do elektryfikacji systemu energetycznego UE w oparciu o odnawialne źródła energii.

ONDP przekładają strategię UE w zakresie morskiej energii odnawialnej (EU Offshore Renewable Energy Strategy) oraz krajowe zobowiązania podjęte na szczytach w Marienbourgu i Ostendzie na sprawy zapotrzebowania na morski sprzęt przesyłowy i związane z tym koszty.

Plany zapewniają deweloperom morskiej energetyki wiatrowej, inwestorom i łańcuchowi dostaw sprzętu sieciowego wgląd w to, jakich sieci morskich można się spodziewać w każdym europejskim basenie morskim do 2030, 2040 i 2050 roku. Są one kluczem do lepszej koordynacji ekspansji morskiej energetyki wiatrowej między krajami i przyspieszenia jej wdrażania.
496 GW odnawialnych źródeł energii na morzu do 2050

Morskie odnawialne źródła energii staną się trzecim najważniejszym źródłem energii w europejskim systemie energetycznym. UE posiada obecnie niecałe 20 GW morskiej energii wiatrowej. Do 2050 r. chce mieć co najmniej 300 GW. Plany ONDP przewidują nawet 384 GW potencjału morskich odnawialnych źródeł energii w UE do 2050 r. – i 496 GW w całej Europie.

Budowa wszystkich tych farm wiatrowych będzie wymagała znacznego zwiększenia przepustowości sieci morskiej. Aby zapewnić możliwie najbardziej efektywną rozbudowę sieci, przyszłe połączenia sieciowe powinny być projektowane na poziomie basenu morskiego, a nie na poziomie krajowym. ENTSO-E przedstawia 5 różnych ONDP – po jednym dla: mórz północnych: Bałtyku; basenu Atlantyku; zachodniej części Morza Śródziemnego; oraz wschodniej części Morza Śródziemnego i Morza Czarnego.

“W Europie pojawiła się nowa pilna potrzeba dotycząca sieci. ONDP są znaczącym krokiem naprzód. Pomogą one ludziom zdecydować, jak najlepiej budować sieci morskie – opłacalne i przyjazne dla środowiska. Identyfikują one istniejące wąskie gardła sieci i sposoby radzenia sobie z nimi. Informują również o ewolucji hybrydowych morskich farm wiatrowych, wysp energetycznych i innych innowacyjnych sposobów integracji morskiej energetyki wiatrowej z europejskim systemem energetycznym”, mówi dyrektor generalny WindEurope Giles Dickson.

Wytyczanie drogi dla hybrydowych morskich farm wiatrowych

Programy ONDP dostrzegają znaczny potencjał dla hybrydowych morskich farm wiatrowych – które mają połączenia z dwoma lub więcej krajami. Hybrydy mogą stać się ważną częścią europejskiej sieci połączeń morskich. Według ONDP 14% wszystkich morskich odnawialnych źródeł energii może być podłączonych jako hybrydy.

Hybrydy pozwalają na bardziej wydajne przepływy energii i bardziej skoordynowane podejście do planowania sieci. Wzmocnią one bezpieczeństwo energetyczne Europy i pomogą utrzymać niskie koszty energii elektrycznej dla europejskich gospodarstw domowych i przedsiębiorstw.

Europejski przemysł wiatrowy jest skłonny inwestować w hybrydowe morskie farmy wiatrowe, jeśli model biznesowy jest odpowiedni. To, gdzie i kiedy te hybrydy zostaną zbudowane, będzie zależeć od decyzji inwestycyjnych podejmowanych indywidualnie dla każdego projektu. Obecne ramy regulacyjne nie zapewniają jednak deweloperom jasnej perspektywy przychodów.

Przyspieszenie rozwoju morskiej energetyki wiatrowej

Aby przyspieszyć rozwój morskiej energetyki wiatrowej…:

  1. UE musi ustanowić odpowiednie mechanizmy transgranicznego podziału kosztów. W ramach toczących się dyskusji na temat kształtu unijnego rynku energii elektrycznej, UE zaproponowała gwarancje dostępu do przesyłu ( Transmission Access Guarantees “TAG”), które pomogą zmniejszyć ryzyko inwestycji w hybrydowe morskie farmy wiatrowe. UE powinna pilnie wdrożyć TAG.
  2. Operatorzy systemów przesyłowych (OSP) muszą określić potencjał połączeń hybrydowych. Operatorzy systemów przesyłowych powinni wyraźnie wskazać, jaka część mocy będzie podłączona promieniowo – do jednego krajowego lądowego punktu wyładunku – a jaka część mocy będzie podłączona hybrydowo – do dwóch lub więcej punktów wyładunku. Ma to kluczowe znaczenie dla zapewnienia długoterminowej niezawodności rynku dla deweloperów farm wiatrowych, producentów OEM i operatorów sieci.
  3. Komisja Europejska musi aktywnie doradzać państwom członkowskim.Komisja Europejska powinna przejąć inicjatywę i udzielić państwom członkowskim wskazówek dotyczących mechanizmów transgranicznego podziału kosztów, aby uniknąć niedoinwestowania i opóźnień. Komisja musi zacząć zwracać większą uwagę na to, czy rozwój sieci krajowych jest zgodny z celami UE w zakresie bezpieczeństwa energetycznego i klimatu.
  4. Państwa członkowskie muszą zarezerwować przepustowość sieci i zapewnić odpowiednie inwestycje antycypacyjne. Zapewni to, że ich infrastruktura lądowa będzie gotowa do integracji energii elektrycznej z radialnych i hybrydowych morskich farm wiatrowych, a także morskiej produkcji wodoru ze źródeł odnawialnych

“Wsparcie polityczne dla rozwoju morskiej energetyki wiatrowej jest niezwykle silne. Nie tylko na Morzu Północnym, ale także na Morzu Bałtyckim, Atlantyckim, Śródziemnym, Czarnym, a nawet Kaspijskim. Jednak polityka dotycząca dostępu do sieci i przyłączeń do sieci, zwłaszcza przyłączeń hybrydowych, jest skomplikowana. Konieczne jest jak najszybsze rozwiązanie kwestii podziału kosztów. W przeciwnym razie UE ryzykuje utratę inwestycji”, mówi Giles Dickson.

ONDP są wymogiem prawnym na mocy zmienionego rozporządzenia UE TEN-E. Będą one zintegrowane z krajowymi planami rozwoju sieci lądowych. Po dzisiejszym pierwszym uruchomieniu ONDP będą poddawane przeglądowi co dwa lata, aby dostosować je do rozwoju technologicznego i postępów w rozwoju sieci.

Źródło: WindEurope