Sojusz na rzecz Elektryfikacji, wspierany przez i.e. WindEurope, opublikował swoje stanowisko w sprawie Czystego Ładu Przemysłowego (Clean Industrial Deal). Elektryfikacja musi napędzać Czysty Ład Przemysłowy, ponieważ poprawia odporność UE i odblokowuje elastyczność oraz oszczędności kosztów.

Kluczowe zalecenia są następujące:

  • Elektryfikacja jest konieczna i możliwa: Wiele procesów przemysłowych można zelektryfikować już dziś, np. w przypadku dużej części zapotrzebowania na ciepło i procesów przemysłowych oraz do 200°C za pomocą dużych pomp ciepła, ponieważ technologie są dojrzałe, ekonomiczne i szeroko dostępne. Inne rozwiązania elektryczne mogą stać się komercyjnie opłacalne w perspektywie krótko- i średnioterminowej, jeśli zostaną wdrożone z odpowiednimi sygnałami ekonomicznymi.
  • Elektryfikacja zwiększa odporność UE: Obecnie energochłonne źródła energii są zbyt zależne od zasobów, które nie występują w Europie. Przechodząc na elektryfikację opartą na czystym i odnawialnym wytwarzaniu energii, europejski przemysł może zapewnić sobie stabilne, krajowe dostawy energii z czystych technologii, produkowanych w Europie tam, gdzie to możliwe.
  • Elektryfikacja zapewnia elastyczność i oszczędność kosztów: Podczas gdy elektryfikacja przemysłu wymaga konkurencyjnych cen energii elektrycznej, „inteligentna elektryfikacja” przemysłu, umożliwiająca elastyczne zużycie czystej energii elektrycznej w reakcji na sygnały zewnętrzne, pomoże zintegrować odnawialne źródła energii z systemem, obniżyć koszty energii, a nawet zapewnić nowe źródła przychodów dla przemysłu. W związku z tym należy wspierać elastyczność przemysłu, uwzględniając bariery sektorowe i różne stopnie potencjału elastyczności w różnych sektorach przemysłu.

Postępy w elektryfikacji zostały jednak zahamowane, a jej udział w ciągu ostatnich pięciu lat wynosił od 22% do 23%. Czysty Ład Przemysłowy musi zatem podkreślać kluczową rolę bezpośredniej elektryfikacji w dekarbonizacji sektorów przemysłowych i zapewniać odpowiednie warunki, aby elektryfikacja była konkurencyjna i wspierała silną bazę przemysłową w Europie. Powinien on w szczególności koncentrować się na procesach ogrzewania i chłodzenia nadal w dużej mierze opartych na paliwach kopalnych, odpowiadających za ponad połowę (50,5%) końcowego zużycia energii w przemyśle w 2022 r., oraz na ich łańcuchu dostaw.

Aby tak się stało, UE powinna przedstawić wspierające i kompleksowe ramy, które odniosą się do utrzymujących się barier i stworzą zachęty inwestycyjne. Po pierwsze, elektryfikacja przemysłu wymaga dostaw energii elektrycznej, która jest konkurencyjna w porównaniu z innymi regionami i konkurencyjna w porównaniu z innymi zasobami energetycznymi, takimi jak gaz i ropa naftowa. Obecnie energia elektryczna jest jednym z najsilniej opodatkowanych źródeł energii, z podatkami 3,5 razy wyższymi dla przemysłu niż gaz. Kwestia ta jest szczególnie widoczna w UE, gdzie podatki od energii elektrycznej są znacznie wyższe w porównaniu z innymi regionami świata. Obejmuje to konkurencyjne rozwiązania w zakresie kształtowania zmiennego wytwarzania energii ze źródeł odnawialnych w celu zaspokojenia stabilnego profilu zapotrzebowania wielu branż. Po drugie, rosnąca elektryfikacja wymaga szybkich inwestycji i zwiększenia skali odpowiednich technologii/rozwiązań opartych na energii elektrycznej, takich jak te dla wysokotemperaturowych procesów cieplnych. Będzie się to wiązało z ustanowieniem specjalnych programów wsparcia w celu zmniejszenia ryzyka inwestycji i wsparcia powiązanych kosztów operacyjnych. Wreszcie, firmy potrzebują stabilności i jasności, aby inwestować. Czysty Ład Przemysłowy musi opierać się na dorobku regulacyjnym UE i priorytetowo traktować pomoc we wdrażaniu.

Członkowie Sojuszu na rzecz Elektryfikacji (Electrification Alliance) zwracają się zatem do Komisji Europejskiej i państw członkowskich o podjęcie następujących działań jako zasadniczego elementu Czystego Ładu Przemysłowego:

1. Wprowadzenie krajowego wskaźnika inteligentnej elektryfikacji dla przemysłu w celu zapewnienia monitorowania na wysokim poziomie trendów elektryfikacji w przemyśle oraz monitorowania rozwoju polityki na poziomie UE. Taki wskaźnik powinien być niewiążący i zgłaszany w krajowych planach w zakresie energii i klimatu w przypadku przyszłej rewizji rozporządzenia w sprawie zarządzania.
2. Zapewnienie odpowiedniego wsparcia finansowego dla wdrażania sprzętu elektrycznego, ogrzewania elektrycznego i technologii chłodzenia, takich jak Bank Elektryfikacji (Electrification Bank). Ponadto potrzebne jest odpowiednie wsparcie finansowe dla infrastruktury wspomagającej, takiej jak sieci elektryczne na wszystkich poziomach napięcia. Należy to osiągnąć poprzez nadchodzące wieloletnie ramy finansowe na lata 2028-2034, takie jak Fundusz na rzecz Konkurencyjności (Competitiveness Fund) lub narzędzia finansowe Europejskiego Banku Inwestycyjnego. Należy również zachęcać państwa członkowskie do oferowania pomocy finansowej na pokrycie kosztów operacyjnych energochłonnych gałęzi przemysłu przechodzących na elektryfikację. Wsparcie to powinno być dostosowane do ram pomocy państwa i jasnej ścieżki bezpośredniej elektryfikacji.
3. Zapewnienie sprawiedliwej polityki podatkowej i opłat w celu zwiększenia konkurencyjności przemysłu i przyspieszenia elektryfikacji w UE. Pilnie potrzebne jest jasne i strategiczne podejście do opodatkowania, zarówno w odniesieniu do energii elektrycznej, jak i podatków niezwiązanych z energią elektryczną, w celu zmniejszenia ogólnych kosztów energii elektrycznej dla branż, które chcą się zelektryfikować, czyniąc je bardziej konkurencyjnymi na rynku globalnym.
4. Zagwarantowanie terminowego dostępu do sieci dla zelektryfikowanych procesów przemysłowych, dzięki połączeniu solidnego planowania systemu energetycznego i ścisłego wdrożenia przepisów Market Design dotyczących procedur i harmonogramów przyłączania do sieci. Konieczne będzie wdrożenie dynamicznego i skutecznego zarządzania kolejkami i wnioskami o przyłączenie do sieci, nadawanie priorytetu dojrzałym projektom i oferowanie odpowiednich elastycznych umów przyłączeniowych.
5. Zajęcie się barierami w uwalnianiu elastyczności w branży. Należy uwzględnić różne rodzaje udziału popytu, aby zaspokoić specyficzne cechy różnych sektorów przemysłu. Reakcja strony popytowej powinna być motywowana poprzez wynagrodzenie, nie karząc jednocześnie podmiotów przemysłowych o ograniczonym potencjale elastyczności. Aby tak się stało, kluczowe jest opracowanie odpowiednich rynkowych sygnałów cenowych i oferowanie solidnych instrumentów zmniejszających ryzyko w celu zachęcenia do inwestycji w elastyczność.
6. Ułatwienie dostępu do wystarczająco wykwalifikowanej siły roboczej, aby umożliwić płynne wdrażanie technologii elektrycznych w energochłonnych gałęziach przemysłu i uniknąć wąskich gardeł na etapie wdrażania. Aby europejskie firmy mogły z ufnością przyjąć odpowiednie strategie szkoleniowe i rekrutacyjne, niezbędne są stabilne zachęty i czynniki regulacyjne. Wymaga to jednak również większej liczby działań rządowych w celu zwiększenia puli wykwalifikowanych pracowników do poziomu, który może zaspokoić oczekiwany wzrost popytu.

Sojusz na rzecz Elektryfikacji, wzywający do uznania energii elektrycznej za kluczowy nośnik energii dla wydajnej i zdekarbonizowanej europejskiej przyszłości, został zainicjowany przez Europejskie Stowarzyszenie na rzecz Elektromobilności (AVERE), Europejskie Stowarzyszenie Pomp Ciepła (EHPA), Eurelectric, Europejskie Stowarzyszenie Wykonawców Elektrycznych (EuropeOn), Międzynarodowe Stowarzyszenie Miedzi w Europie (ICA Europe), Inicjatywę na rzecz Sieci Odnawialnych (RGI), Smart Energy Europe (smartEn), SolarPower Europe, Transport & Environment (T&E) oraz WindEurope.

Źródło: Sojusz na rzecz elektryfikacji (Electrification Alliance)