Rok 2022 obfitował w wydarzenia które na trwałe zmieniają warunki funkcjonowania branży morskiej energetyki wiatrowej. W ramach podsumowania zapytaliśmy liderów sektora oraz kluczowych decydentów o ocenę tego co udało się osiągnąć w minionym roku oraz jakie są prognozy na 2023 rok. W dzisiejszym wywiadzie z cyklu „Baltic Sea Offshore Wind – 2022 Summary & 2023 Outlook” prezentujemy opinię Janusza Gajowieckiego, prezesa Polskiego Stowarzyszenia Energetyki Wiatrowej. 

Podsumowanie roku 2022

Z mojej perspektywy najważniejsze wydarzenia dla branży morskiej energetyki wiatrowej w 2022 roku to deklaracja zmiany Polityki Energetycznej Polski, która będzie zakładała bardziej ambitne cele dla morskiej energetyki wiatrowej w Polsce. Nie można także pominąć uruchomienia kolejnych postępowań na lokalizacje offshore, szeregu przyjętych zmian w ustawie gazowej, wartościowych propozycji zmian w ustawie offshore zwiększających wolumeny aukcyjne oraz wyłonienia kolejnych wykonawców dla realizowanych projektów.

Nasze główne osiągnięcia w 2022 roku to opracowanie raportu „Potencjał Morskiej Energetyki Wiatrowej w Polsce”, który pokazał realny potencjał MEW w naszym kraju. Publikacja wskazuje potencjał MEW na poziomie 33GW oraz 20 nowych obszarów w polskiej części Morza Bałtyckiego, w tym 18 w wyłącznej strefie ekonomicznej i 2 na morzu terytorialnym. Jeśli całkowity potencjał Bałtyku zostanie wykorzystany, morska energetyka wiatrowa mogłaby zaspokajać nawet 57% całkowitego zapotrzebowania na energię elektryczną w Polsce, a local content mógłby osiągnąć 65%, co bez wątpienia stanowi szansę dla polskiej gospodarki.

Perspektywy na rok 2023

Ważnym wyzwaniem dla rozwoju morskiej energetyki wiatrowej w 2023 roku jest zidentyfikowanie największych barier w rozwoju offshore w Polsce i wypracowaniu propozycji ich rozwiązań. Poza zmianą regulacji istotną kwestią w celu dynamicznego rozwoju offshoru jest usunięcie szeregu barier infrastrukturalnych i administracyjnych. Głównym wyzwaniem jest budowa i modernizacja infrastruktury przesyłowej, niezbędnej do przyłączenia farm wiatrowych na Bałtyku. Polska potrzebuje także wzmocnienia przepustowości połączeń wzajemnych z krajami Morza Bałtyckiego. Kolejną barierą są długotrwałe i skomplikowane procedury przyznawania decyzji i pozwoleń na wznoszenie instalacji.

W 2023 roku skupimy się w szczególności na rozpoczęciu dialogu w sprawie uwzględnienia ogromnego potencjału, zidentyfikowanego w naszym raporcie, w dokumentach strategicznych i PZPPOM. Morskie farmy wiatrowe są najlepszą dostępną wielkoskalową technologią OZE, która pozwoli na redukcję emisji i spełnienie przez Polskę europejskich celów klimatycznych. MFW mogą być częścią zrównoważonego miksu energetycznego w Polsce w celu wsparcia procesu dekarbonizacji oraz ograniczenia zależności od dostaw paliw kopalnych. Warto także zaznaczyć, że bez morskich farm wiatrowych Polska nie rozwinie ambitnych projektów wodorowych związanych z technologią dla produkcji zielonego wodoru.